μια προσπαθεια...

Κανείς από όλους που είναι σήμερα, είτε οργανωμένος ειτε ψηφοφορος ή ακομη και φιλος του ΣΥΝ, δεν θα θελαμε να δει μια ακομη διασπαση στην Αριστερα και πολυ περισοτερο στον ΣΥΝ.
Οσοι ζησαμε τις διασπασεις απο το 1968 με την διασπαση του ενιαιου ΚΚΕ την διασπαση του ΡΦ με την Α΄πανελλαδικη ή την διασπαση μετα το 4ο συνεδριο του ΚΚΕ εσωτ. ξερουμε πολυ καλα οτι ετσι γυρναμε πολλα βηματα πισω, μειωση δυναμεων, εχθροτητα και αντιπαλοτητα μεταξυ των πρωην συντροφων.
Κατι αναλογο εχουν ζησει και τα πρωην μελη του ΚΚ που ακολουθησαν τον ΣΥΝ μετα το 1992.
Ας μου επιτραπει να ξερω πολυ καλα οτι η προσπαθεια του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ αποτελει για την ανανεωτικη αριστερα εναν στρατηγικο στοχο, το εγχειρημα δεν επεσε απο τον ουρανο ξαφνικα, ηταν, και ειναι αποτελεσμα πολύχρονων ζυμώσεων, συζητήσεων και συγκρούσεων φυσικά.
Αλλωστε για να χτίσεις κάτι καινούργιο πρέπει να γκρεμίσεις το παλιο και ο λαος λεει οτι χωρις να σπασεις αυγα, ομελετα δεν γινεται.
Βγαινουμε απο μια εκλογικη μαχη, ήττα ή νικη?
Αν το ζητημα ηταν μονο οι αριθμοι θα ελεγα εγω οτι κερδισαμε, με αποχη 47% αυξησαμε τις δυναμεις μας κατα 0,5%, Σιγα τα ωα, θα πει καποιος.
Οχι δεν ειναι και λιγο αυτο που καταφεραμε συντροφοι και φιλοι.
Μηπως ξεχναμε τις επιθεσεις που γινοταν στον ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ τον Δεκεμβρη?
Τις ταυτοσημες δηλωσεις ΚΚΕ και ΛΑΟΣ?
Τον πολεμο των εκδοτων και των τηλεοπτικων καναλιων?
Τις στημενες δημοσκοπησεις?
Τα καναλια που εδειχναν μονο φωτιες και λεηλασιες μαγαζιων χωρις ποτε να προβαλουν τις μαζικότατες, μαχητικες και ειρηνικες διαδηλωσεις της νεολαιας και του εργαζομενου λαου?
Δωσαμε μια μαχη μεσα σε αντιξοες συνθηκες για τον ΣΥΡΙΖΑ γιατι ειχαμε να πολεμήσουμε όλους που διαμορφωνουν την κοινη γνωμη εκδοτικα συγκροτηματα και τηλεοραση.
Καναμε όμως και λαθη , η ουσιαστικα παραγκώνιση του Δημ. Παπαδημουλη ένα λαθος.
Η απουσια πολιτικου λογου εξουσιας, λαθος. Πιθανον το πιο σοβαρο.
Την στιγμη που ειχαμε εθνικο ακροατηριο επρεπε εμεις να υψωσουμε την φωνη μας και να γινει γνωστος ο ανανεωτικος λογος μας με σοβαρες προτασεις.
Ναι μεν κυριαρχησαμε σε κοινοβουλευτικο επιπεδο και υποχρεωσαμε τον Καραμανλη πολλες σε υποχωρησεις και να δικαιολογει πολλες φορες τα αδικαιολογητα.
Αλλα ποσοι ξερουν τι γινεται μονο μεσα στην βουλη? Σχεδον οσοι παρακολουθουν το καναλι της Βουλης. Ελαχιστοι.
Μας πολεμουν γιατι ξερουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα ανατρεψει και θα συγκρουστει.
Ας σκεφτουμε ολοι ποσο ζημια μπορει να κανουμε στα κυκλωματα , εξουσιας, μιζας, εργοληπτων, και αλλων πολλων που τρωνε τα λεφτα των ελληνων φορολογουμενων.
Σκληρη η μαχη για να μπορεσουμε να επιβιωσουμε και να μεγαλωσουμε σαν πολιτικος φορεας.
Τα οικονομικα συμφεροντα είναι τεραστια και θα αντισταθουνε με κάθε τροπο.
Στις εκλογες φυσικα μετραμε την δυναμη αλλα για να φτασουμε να ειμαστε ρυθμιστες των πολιτικων θα πρεπει να ειμαστε κάθε μερα κάθε ωρα διπλα στον εργαζομενο, στον σπουδαστη στον ανεργο στον συνταξιουχο , στον επιστημονα διπλα στον μικροεμπορα που και αυτος ζει μεσα στην αβεβαιοτητα του αυριο, κοντα στον μικροβιοτεχνη που πιεζεται από τις μεγαλες βιομηχανιες και προσπαθει να επιβιωσει βλεποντας ο κοπος του και ο κοπος των εργαζομενων του να παει στραφι στο βωμο των πολυεθνικων.
Δεν εχουμε την πολυτελεια και δεν μας περισευει κανεις , μελος, στελεχος βουλευτης.
Ειμαστε καταδικασμενοι να πετυχουμε .