Η υποτιθέμενη διαγραφή χρέους του Μεταξα

Υπάρχει μια μικρή ιστορία, που θέλει το δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά να προσφεύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και να επιτυγχάνει την έκδοση αποφάσεως, με την οποία η Ελλάδα κατάφερε, ώστε να μην πληρώσει το χρέος της προς μια βελγική τράπεζα. Αυτή η ιστορία διαδίδεται εδώ και μια διετία, περίπου, υπάρχει σε ιστότοπους πάσης φύσεως, προβάλλεται ως η λύση, που αρνούνται να ακολουθήσουν οι τωρινοί κυβερνώντες, και συνοδεύεται με συγκρίσεις του τότε πολιτικού με τους σημερινούς, οι οποίες φτάνουν μέχρι του σημείου να θεωρείται υπέρτερη η πολιτική του από αυτή των σημερινών.

            Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, οι αποφάσεις του Διαρκούς Δικαστηρίου του Διεθνούς Δικαίου (Permanent Court of International Justice), το οποίο λειτουργούσε προπολεμικά

Κυβέρνηση και χιτλερικοί

Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα, του αντιφασίστα – καλλιτέχνη από την χιτλερική συμμορία δολοφόνων έχει πυροδοτήσει αλυσιδωτές αντιδράσεις και εξελίξεις στην πολιτική σκηνή.

Αυτό όμως που μου κάνει μεγάλη εντύπωση είναι η προσπάθεια της Νέας Δημοκρατίας να πάρει αποστάσεις από την όμορη ναζιστική συμμορία.

Σε αυτό το σκηνικό παραφωνία αποτελεί  ο Χρύσανθος Λαζαρίδης, επιμένοντας στην θεωρία των 2 άκρων.

Ξαφνικά ο Υπ. Δημ. Τάξης ανακαλύπτει στα συρτάρια του 32 υποθέσεις με δράστες μέλη του χιτλερικού μορφώματος.

Τα κανάλια ανακαλύπτουν ότι οι χιτλερικοί είναι προστάτες της νύχτας, είναι δολοφόνοι εργατών και άνθρωποι που ακουμπούν στο κοινό ποινικό δίκαιο.

Ξαφνικά αστικές εφημερίδες ξεθάβουν αποκαλύψεις-μαρτυρίες πρώην μελών των χιτλερικών.

Τι έγινε και άλλαξαν όλοι, δεν μπορώ να πιστέψω ότι φοβήθηκαν την ΧΑ ούτε τον κίνδυνο μιας γενικευμένης σύγκρουσης στην Ελλάδα.

Η ΝΔ βρήκε την ευκαιρία και την άρπαξε να κόψει μεγάλο κομμάτι από τους ψηφοφόρους της συμμορίας.

Τώρα μάλιστα που δημοσκοπικά  βρίσκεται πολύ πίσω από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Στην συγκυβέρνηση βολεύει  η πτώση των ποσοστών των χιτλερικών αφού αποτελούν δεξαμενή για αλίευση ψηφοφόρων .

Κροκοδείλια λοιπόν τα δάκρυα από ΝΔ-ΠΑΣΟΚ για την Δημοκρατία στην Ελλάδα.

Στόχος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.

Μακεντόντσετο - Το οδοιπορικό μιας πικρίας

Στο βιβλίο του «Μακεντόντσετο - Το οδοιπορικό μιας πικρίας» (εκδόσεις Πλέθρον), ο Πέτρος Βότσης, περιγράφει τα παιδικά του βιώματα στο χωριό «Σέτινα» (Σκοπός Φλώρινας), όπου γεννήθηκε το 1943. Μέσα από την αθωότητα, τον αυθορμητισμό και το ρομαντισμό της ηλικίας των πέντε χρόνων, ένα Μακεδονόπουλο περιγράφει τη ζεστασιά του σπιτιού του, τη ζωή του χωριού, τα έθιμα, τα γιορτινά τραπέζια, τις αγροτικές δουλειές. Όλα αυτά τα σκιάζει η απουσία του πατέρα του, που είχε βρεθεί στην εξορία, ενώ όταν γύρισε οι Γερμανοί τον έκλεισαν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Θεσσαλονίκη, και αφού έφυγαν οι Γερμανοί, οι Έλληνες τον έβαλαν φυλακή για Βούλγαρο. Ακόμη περισσότερο, τα σκιάζουν οι εχθροπραξίες μεταξύ ανταρτών και

60 χρόνια πισογύρισμα

Τρείς απο τους εκλεγμένους αντιπροσώπους, της Οργάνωσης Θερμαικού,  για το συνέδριο του Συριζα

Για το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ

Διαβάζοντας τον τίτλο του βιβλίου του Γιάννη Μπαλάφα "20 χρόνια χρειάστηκαν "  σκέφτομαι οτι χρειάστηκαν πολλά περισότερα πάνω απο 30 για να γίνει αυτό το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ.
Οταν το 1985 στο περίφημο 4ο Συνέδριο του ΚΚΕ εσωτερικού σήκωνα το χέρι μου για να ψηφίσω την διάλυση του ΚΚΕ εσωτ. για να κάνουμε ένα μεγαλύτερο κόμμα της Αριστεράς, είχα στο μυαλό μου οτι αυτό είναι μια συνεχής διαδικασία.
Κάναμε την Ελληνική Αριστερά αγκαλιάζοντας σχεδόν το σύνολο της Ανανεωτικής Αριστεράς. 
Η δημιουργία της Ελληνικής Αριστερας  οδήγησε στο κοινό πόρισμα ΕΑ-ΚΚΕ και έγινε ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ.
Αποχώρησε το ΚΚΕ, αλλά  ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ συνέχισε την πορεία του μεσα στην Ιστορία με πολλές δυσκολίες.
Φτάσαμε στην δημιουργία του ΣΥΡΙΖΑ με περισότερες απο 12 ομάδες και κόμματα της αριστεράς.  Δύσκολο εγχείρημα αλλά το πετύχαμε.
Σήμερα κάνουμε το μεγάλο βήμα για να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ ενιαίο κομμα. Πρωτοποριακή ενεργεια για όλη την Ευρώπη, με αποτέλεσμα ολοι οι εργαζόμενοι και οι Αριστεροί της γηραιάς ηπείρου να έχουν επάνω μας τα μάτια τους και τις ελπίδες τους.
Μετά απο κάποια χρόνια το πιο πιθανό θα είναι να κάνουμε την μετεξέλιξη  του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα άλλο κόμμα πιο πλατύ της Αριστεράς από αυτό που είναι σήμερα, αγκαλιάζοντας όλες τις ομάδες και τα κόμματα που θα δημιουργηθούν στις παρυφές του ΣΥΡΙΖΑ.
Η Αριστερά είναι μία συνεχής εξελισσόμενη προσπάθεια. 
Αλίμονο αν ήταν μια στατική προσπάθεια. 
Θέλω ενα κόμμα της Αριστεράς με ελευθερία εκφρασης μέσα στις γραμμές του, αλλά δεν θέλω να υπάρχουν κόμματα μεσα στο ίδιο το κόμμα.
Είμαι ενάντια στην δημιουργία ξεχωριστών ψηφοδελτίων στις εσωκομματικές διαδικασίες.
Προσπαθούμε σήμερα να φτιάξουμε ένα νέο κόμμα της Αριστεράς,  τον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ, ένα κόμμα εξουσίας, που πρέπει να μην έχει τα κακά των κομμάτων εξουσίας που κυβέρνησαν την χώρα μέχρι τώρα.
Εδώ χρειαζόμαστε να έχουμε τα μάτια μας ανοικτά και δεκατέσσερα, θα προσπαθήσουν να μπούν στις γραμμές του παλιοί πολιτευτές για να συνεχίσουν την παλαιοκομματική τακτική των διορισμών, των "διακανονισμών", θα μπούνε τα λαμόγια, για συνεχίσουν την τακτική της μίζας, πρέπει να περιφρουρήσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ από τέτοια. 
Θέλω τον ΣΥΡΙΖΑ εγγυητή της Δημοκρατίας και της κοινοβουλευτικής νομιμότητας, χωρίς να ξεχνάμε τον στρατηγικό μας στόχο που για εμένα προσωπικά είναι ο κομμουνισμός με ανθρώπινο πρόσωπο και δημοκρατία.
Το παράδειγμα της ΕΡΤ είναι τρανταχτό, η κυβέρνηση του Σαμαρά με το κλείσιμό της κατάφερε ενα χτύπημα στην δημοκρατία. Εκτός απο αυτό όμως έδωσε την δυνατότητα στα ιδιωτικά κανάλια  την αποκλειστική μετάδοση ενημέρωσης σε ένα μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού. Με αυτό τον τρόπο περνάει την αποψή της.
Έδωσε όμως και τον έλεγχο του περιεχομένου στην περίφημη DIGEA  παράδειγμα η διακοπή του 902 κάθε φορά μετέδιδε την ΕΡΤ.
Αν συνυπολογίσουμε και οτι στην διακοπή του σήματος πανελλαδικά της ΕΡΤ πήραν μέρος και στρατιωτικές μονάδες (Τάγμα Ηλεκτρονικού Πολέμου)  και τα ΜΑΤ χωρίς την παρουσία εισαγγελέα τότε έχουμε τον απόλυτο ορισμό του ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ .
Το επόμενο βήμα τους ειναι να βγάλουν τον ΣΥΡΙΖΑ εκτός νόμου, και δεν απέχουν πολύ.
Χρειαζόμαστε να λειτουργήσουμε ολα τα μέλη του κόμματος σαν συλλογική  νοημοσύνη για να προχωρήσουμε στην Κυβέρνηση της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ.
Κανείς ΔΕΝ περισσεύει.

Γιώργος Δασκάλου οργάνωση Θερμαϊκού ΣΥΡΙΖΑ
  

Πολιτική απάντηση στην πολιτική επιστράτευση

    Η επιλογή Σαμαρά να προχωρήσει στην τακτική της προληπτικής επιστράτευσης, με αφορμή την απεργία των καθηγητών, δεν είναι συγκυριακό πολιτικό τέχνασμα. Πρόκειται για στρατηγική επιλογή, θατσερικής έμπνευσης, με την οποία επιχειρείται η κατασυκοφάντηση των κοινωνικών αγώνων, η κατατρομοκράτηση των εργαζομένων και η επαναφορά με βίαιο τρόπο του κοινωνικού αυτοματισμού. Το νόημα είναι σαφές: Δεν επιτρέπεται απεργία, ούτε καν σκέψη για απεργία!

  Επιστρατεύεται η επιστράτευση σε μια περίοδο πολλαπλών εκφοβιστικών κινήσεων, με αποκορύφωμα τις προεξαγγελθείσες απολύσεις χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων, ακόμη και για συνδικαλιστικούς λόγους. Ο Σαμαράς πιστεύει ότι με την επιστράτευση θα καμφθεί οποιαδήποτε αγωνιστική διάθεση και θα μεγαλώσουν τα περιθώρια πολιτικών πρωτοβουλιών του, σε μια περίοδο που ετοιμάζεται για νέα σκληρότερα μέτρα και για ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.

  Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες, η νέα στρατηγική επιλογή της επιστράτευσης δεν αντιμετωπίζεται κυρίως με συνδικαλιστικούς αγώνες. Χρειάζεται πολιτική απάντηση, που ισοδυναμεί με την πολιτική κάλυψη των απεργών με αποφασιστικότητα, που μπορεί να φτάσει ακόμη και στην πολιτική ανυπακοή. Μια τέτοια απάντηση προϋποθέτει κοινωνική στήριξη των απεργών, οικοδόμηση ενός μετώπου στη βάση κοινών στόχων, συνυπολογισμό όλων των δεδομένων, ένταξη κλαδικών κινήσεων σε ευρύτερες κοινωνικές προτεραιότητες. Σημαίνει να επιστρέψει στο προσκήνιο μαχητικά ο λαϊκός παράγοντας, που αυτή την εποχή δείχνει κουρασμένος ή και απογοητευμένος, παρά τον θυμό του για όσα υφίσταται.

   Η χθεσινή δήλωση του Αλέξη Τσίπρα ότι στην πολιτική επιστράτευση οι δημοκρατικές δυνάμεις θα απαντήσουν με "πολιτική απεργία", η δέσμευση ότι το δικαίωμα στην απεργία θα αποτελέσει αντικείμενο πολιτικών - αγωνιστικών πρωτοβουλιών, καθώς και η πρόταση νόμου για την κατάργηση της πολιτικής επιστράτευσης αποτελούν αποφασιστική προειδοποίηση. Η υλοποίησή της προϋποθέτει ετοιμότητα για ριζοσπαστική απάντηση, ανασύσταση του συλλογικού έναντι του ατομικού, συνάρθρωση του πολιτικού με το κοινωνικό, συνειδητοποίηση ότι κανείς κοινωνικός αγώνας, σε εποχή Μνημονίου, δεν μπορεί να καταφέρει επιμέρους κέρδη αν δεν είναι καθολικός και δεν εντάσσεται στο πολιτικό αίτημα της δημοκρατικής ανατροπής.

18/05/2013 κύριο άρθρο της Αυγής

Μνημη Σταυρου Σταυροπουλου

 

Εχουν περασει 5 χρονια απο την μερα που ο σ. Σταυρος Σταυροπουλος εφυγε απο κοντα μας.

Ο Σταύρος πίστευε και αγωνίστηκε, μέχρι την τελευταία του στιγμή, για την κοινή δράση και τη συνεργασία όλων των δυνάμεων της Αριστεράς. Οι ρίζες του βρίσκονται σε ένα μικρό χωριό της Λακωνίας, τη Βαμβακού, και σε νεαρή ηλικία ήρθε στην Αθήνα, όπως χιλιάδες και χιλιάδες αγωνιστές μετά τον εμφύλιο. Ήταν στέλεχος της νεολαίας της ΕΔΑ και αργότερα της νεολαίας Λαμπράκη με έντονη δράση. Στο Δήμο Ταύρου όπου και διέμεινε, συμμετείχε σε διάφορες συσπειρώσεις της Αριστεράς και σε δημοτικές κινήσεις συνεργασίας πολλά χρόνια. 

 

Μαζί με την Ντούνια Κουσίδου έγραψαν μια πολυσέλιδη μελέτη για την «υπόθεση Νίκου Πλουμπίδη», και την ιστορια της Νεολαιας ΕΔΑ (ΝΕΔΑ). 

Το πλουσιο αρχειο του εχει δωριστει στο ΑΣΚΙ.