Η προσωπική δυστυχία του κ. Κεγκέρογλου...

Αφού με την υπογραφή του διέλυσε τις εργασιακές σχέσεις, αφού έστειλε στην ανεργία και στην υποαπασχόληση εκατομμύρια Ελλήνων, αφού διέλυσε όποιες κοινωνικές δομές είχε αυτό το κράτος, ήλθε τώρα να το παίζει και τσαμπουκάς σε μια νέα live έκδοση. 

Το πρόβλημα με τον κ. Κεγκέρογλου δεν είναι ότι πουλάει τσαμπουκά στη βουλή ή στα τηλεπαράθυρα. Άλλωστε αυτό τον ιδιότυπο τσαμπουκά τον είχε πάντοτε, όχι εξαιτίας σωματικών λόγων, αλλά κομματικής νοοτροπίας. Όταν, για παράδειγμα, ως γραμματέας της ΝΕ Ηρακλείου του ΠΑΣΟΚ εισέβαλε στο γραφείο τότε αντιδημάρχου Ηρακλείου, τον έπιασε (ως γραμματέας, όχι ως μάγκας) από τον γιακά και του φώναζε να εγκαταλείψει τον Ασλάνη και να πάει με τον Κουράκη. Αν δεν θυμάται, ήταν το 2001 και ήταν ο (χαμηλών τόνων) Νίκος Ζερβάκης τότε αυτός που δέχτηκε την επίθεση. Και πολλοί ήταν οι αυτόπτες του τραμπουκισμού.

Επαναλαμβάνω όμως, το πρόβλημα δεν είναι ότι τραμπουκίζει ή πουλά τσαμπουκά σε παράγοντες, αλλά ότι τον πουλούσε επί χρόνια απέναντι σε εκατομμύρια Ελλήνων, όταν εκείνος είχε την εξουσία και εκείνοι ανήμποροι αντιμετώπιζαν τις αποφάσεις του.

Για τον ίδιο η μεγάλη προσωπική δυστυχία είναι ότι πλέον δεν είναι στα πράγματα, είναι εκπρόσωπος ενός από τα μικρότερα κόμματα, ακριβώς λόγω της συντριβής των λαϊκών στρωμάτων, ενώ φαίνεται να μην έχει συνειδητοποιήσει ούτε τί έκανε, ούτε πόσο κακό έκανε... Κι από τιμωρός των δυστυχισμένων τόσα χρόνια, τελευταίως αυτοπροσδιορίζεται ένας πλαστός Δον Κιχώτης τους...

http://www.candianews.gr/2016/05/31/apiles-gia-chirodikia-v-kegkeroglou-enantion-tou-k-barka-sto-mega-vinteo/

Πνεύμα και ηθική

του Τάκη Κατσαρού

Όταν, ο νεοφιλελεύθερος αρχηγός Κυριάκος, αναγκάζεται να κάνει "γαργάρα" το αίτημα των εκλογών και αντιμετωπίζει το στρατηγικό του αδιέξοδο με βόλτες στα σχολεία της Αργυρούπολης και στις καφετέριες του Περιστερίου ( εκεί όπου συχνάζει η "αδαής πλειοψηφία") . Όταν, κοτζάμ αξιωματική αντιπολίτευση συρρικνώνει τον αντιπολιτευτικό λόγο της στο ...ολοήμερο σχολείο και στη σφαγή των νηπίων που δήθεν επιχειρεί ο αιμοδιψής Φίλης. Όταν, ο ακροδεξιός κύριος αντιπρόεδρος ερμηνεύει τις πρόσφατες θετικές για τη χώρα εξελίξεις με όρους τόλμης και γοητείας (του Τσίπρα). Όταν, τα σχέδια για τη διαμόρφωση ενός συμπληρωματικού προς τη ΝΔ κεντροαριστερού πόλου σε μόνιμη στρατηγική αντιπαλότητα προς την Αριστερά αποδοκιμάζονται από το ίδιο το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα. Όταν, ο "καλός στρατιώτης Χιώτης" εξευτελίζεται με τις

ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΜΟΣ του Ρατζανί Πάλμε Ντουτ

Το κείμενο αποτελεί το 8ο κεφάλαιο του βιβλίου του Ρ. Π. Ντουτ, με τίτλο: «Φασισμός και Κοινωνική Επανάσταση» (1934), το οποίο δεν έχει εκδοθεί στα ελληνικά.
Ρατζανί Πάλμε Ντουτ (1886-1974): Στέλεχος του ΚΚ Μεγάλης Βρετανίας και της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Διετέλεσε ΓΓ του ΚΚ Μεγάλης Βρετανίας το διάστημα 1939-1941.

 Aπό την προηγούμενη έρευνα για την ιστορική εξέλιξη του φασισμού στην Ιταλία, τη Γερμανία και την Αυστρία είναι προφανές ότι ο ρόλος της σοσιαλδημοκρατίας έχει αποφασιστική σημασία για την εξέλιξη του φασισμού. Η κατανόηση αυτών των δυο στενά συνδεδεμένων φαινομένων της μεταπολεμικής περιόδου, της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας και του φασισμού, είναι κρίσιμης σημασίας για τη συνολική κατανόηση της πολιτικής του καπιταλισμού στη μεταπολεμική περίοδο. Ωστόσο υπάρχει αντιπαράθεση γύρω από το όλο ζήτημα και χρειάζεται πολύ προσεκτική περαιτέρω ανάλυση, προκειμένου να κατανοηθεί η πραγματική ουσία του φασισμού και των συνθηκών στις οποίες αναπτύχθηκε. Πρέπει να εξηγηθεί ότι ο όρος «σοσιαλδημοκρατία» χρησιμοποιείται εδώ μονάχα για να συγκαλύψει το μεταπολεμικό φαινόμενο που αφορά τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα μετά το 1914, τα οποία στη συνέχεια ενώθηκαν για να συγκροτήσουν το 1923 τη μεταπολεμική Δεύτερη Διεθνή ή «Εργατική και Σοσιαλιστική Διεθνή».

Οι τάσεις οπορτουνιστικής και κοινοβουλευτικής διαφθοράς και ενσωμάτωσης από το καπιταλιστικό κράτος ήταν ήδη ισχυρές και αναπτύσσονταν πριν τον

ΑΓΕΤΗΣ και ΔΑΠΙΤΗΣ του Δήμου Μούτση

Εξεταστική περίοδος Α΄εξαμ. Φιλοσοφικής σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών.

ΔΑΠίτης φοιτητής που όχι μόνο δεν είχε πατήσει το πόδι του, δεν ήξερε καν τη διεύθυνση της Σχολής, βρέθηκε να περνάει όλα τα μαθήματα και μάλιστα με βαθμό, τη στιγμή που σοβαροί φοιτητές είχαν κοπεί τουλάχιστον σε δύο. Στην ερώτηση δε: «ρε συ πως τα κατάφερες;» η απάντηση ήταν συγκεκριμένη: «υπάρχουν και διαρροές».
«Το παιδί μας επιστήμων τελειώνει» που λέω και σ ένα τραγούδι μου.
Eνα μπουμπούκι ένας νέος Μπουμπούκος. Και μια και το φέρ η κουβέντα, ο περί ού λόγος κύριος, ως άλλος Τσόμσκι ή Μπαμπινιώτης, μας δήλωσε τις προάλλες ασύστολα, ότι ο Ηγέτης - άκουσον άκουσον - παράγεται από το ρήμα «άγω»! (Αγέτης, Αγωγιάτης, Αγωγός, Ανάγωγος). Το ρήμα «ηγούμαι» του είναι άγνωστη λέξη, εξ ού και μέλλων Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του κυρίου Κούλη.
Ο Μπουμπούκος -Αγέτης όμως, είχε πάρει προ πολλού το «άγω» του και είχε παράγει μια άλλη λέξη, τη λέξη «πράκτορας» στο χώρο της τέχνης.
Από τους Ολυμπιακούς αγώνες ήδη θυμάμαι, είχε αρχίσει, επιλέγοντας με δικά του κριτήρια ως «καλλιτεχνικός πράκτορας» να στείλει τη μαγείρισσα-μαέστρο του να πάει να παίξει στην Κίνα το τίς οίδεν θεόπνευστο έργο της, αρπάζοντας ο γλωσσοφτιάχτης και ως «εισπράκτορας» την αμοιβή, πολλά λεφτά, και στέλνοντάς τα κατ ευθείαν έξω ως ελέχθη. Το θέμα ψιλοσυζητήθηκε και ψάξτε βρέστε! Έκτοτε, μόλις προκύψει μουσική εκδήλωση στο εξωτερικό - επιδοτούμενη και μάλιστα γερά - πρακτορεύει γιατί έτσι θέλει και στέλνει την κυρία Ευγενία του, κι αυτή με τις γνώσεις της εξ Αμερικής, (λες και με τη Γραμματική με το Συντακτικό και την Ορθογραφία γίνεσαι Συγγραφέας) τρέχει, ανεβαίνει στο πόντιουμ, στερεώνεται καλά (πόδια κλειστά ή ανοιχτά), τη βεργούλα ανά χείρας, και με μια κίνηση ανεξαρτήτως προς πάσαν κατεύθυνση μαγεύει με τις μουσικές της τους Ευρωπαίους, ως η καλύτερη της Ελλάδας και τους Έλληνες ως η καλύτερη της Ευρώπης!
Δε βαριέσαι, και τι έγινε! Ας πά΄να λέω. Μήπως θα πάψει ο Πράκτωρ της τέχνης Αγέτης Μπουμπούκος συνάδελφος των Τσόμσκι - Μπαμπινιώτη να είναι αυτός που είναι και να λειτουργεί μ αυτό τον τρόπο; Αν είναι δυνατόν! Εδώ είπαμε τον κάνανε και Αντιπρόεδρο σε μέλλουσα κυβέρνηση. Ή το ΔΑΠίτικο μπουμπούκι που δεν ήξερε που πάν΄τα τέσσερα θ αλλάξει. Χαζός είναι ν αλλάξει; Ίσα ίσα που θα μασάει κι ό,τι θες για να του μοιάσει στην ομιλία! Ένα μπουμπούκι Μπουμπούκος μοιάζει με όνειρο ζωής, κι αυτό το στόχο θέλει να τον φτάσει, κι ίσως μια μέρα σίγουρα και να τον ξεπεράσει!
ΔHMOΣ ΜΟΥΤΣΗΣ