Πνεύμα και ηθική

του Τάκη Κατσαρού

Όταν, ο νεοφιλελεύθερος αρχηγός Κυριάκος, αναγκάζεται να κάνει "γαργάρα" το αίτημα των εκλογών και αντιμετωπίζει το στρατηγικό του αδιέξοδο με βόλτες στα σχολεία της Αργυρούπολης και στις καφετέριες του Περιστερίου ( εκεί όπου συχνάζει η "αδαής πλειοψηφία") . Όταν, κοτζάμ αξιωματική αντιπολίτευση συρρικνώνει τον αντιπολιτευτικό λόγο της στο ...ολοήμερο σχολείο και στη σφαγή των νηπίων που δήθεν επιχειρεί ο αιμοδιψής Φίλης. Όταν, ο ακροδεξιός κύριος αντιπρόεδρος ερμηνεύει τις πρόσφατες θετικές για τη χώρα εξελίξεις με όρους τόλμης και γοητείας (του Τσίπρα). Όταν, τα σχέδια για τη διαμόρφωση ενός συμπληρωματικού προς τη ΝΔ κεντροαριστερού πόλου σε μόνιμη στρατηγική αντιπαλότητα προς την Αριστερά αποδοκιμάζονται από το ίδιο το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα. Όταν, ο "καλός στρατιώτης Χιώτης" εξευτελίζεται με τις

δήθεν αποκαλύψεις για το σπίτι του πρωθυπουργού. Όταν, το ΜΕGA πνέει τα λοίσθια και μεταδίδει απεργιακά δελτία. Όταν, ακόμη και ο Προτοσάλτε βάζει χοντρό χέρι στον απερίγραπτο Μπογδάνο . 'Όταν, το γαρ πολύ της θλίψεως απλώνεται ως καταχνιά πάνω από το στρατόπεδο των "Μένουμε Ευρώπη¨και των "Φύγετε τώρα". Όταν, συμβαίνουν όλα αυτά και πολλά άλλα και όταν το φάσμα μιας νέας ήττας προβάλλει για μια ακόμη φορά , τότε, κάποιοι πρέπει να αναλάβουν να βγάλουν από τη φωτιά την παραζαλισμένη παράταξη του αστισμού.
Τότε, είναι η ώρα να έρθουν στο προσκήνιο οι πιο ανθεκτικές δυνάμεις του συστήματος: οι επιτελικές δομές του όπως ο ΣΕΒ, το βαθύ κράτος (ακόμη και οι τζιχαντιστές ιεράρχες) μαζί με τους οργανικούς του διανοούμενους. Τότε, είναι η ώρα να μιλήσουν -ποιοι άλλοι; - οι πρώην αριστεροί που μετακόμισαν σε άλλες πολιτείες, οι αδιάλλακτοι εκσυγχρονιστές-μεταρρυθμιστές μας. Αυτοί, που καθαρίζουν χρόνια τώρα με την πένα τους (που την έχουν εξελίξει σε οδοντογλυφίδα) τις ακαθαρσίες από τα δόντια του μνημονιακού τερατουργήματος. Αυτοί, που κοπιάζουν νυχθημερόν να δώσουν πολιτικό και στρατηγικό βάθος στις εκάστοτε οικονομικές και πολιτικές επιλογές των ισχυρών του χρήματος και των βαρώνων της διαπλοκής, που τόσο πρόθυμα τους φιλοξενούν στις έντυπες ναυαρχίδες τους .
Με μια εβδομάδα καθυστέρηση και μετά από μεγάλη περιδίνηση (η αμηχανία βλέπετε), επιτέλους, η γραμμή βρέθηκε. Τα καλύτερα πράγματα να κάνει αυτή η κυβέρνηση -μας λένε οι εν λόγω κύριοι- θα πρέπει να τα αγνοούμε και να φροντίζουμε να μένει παντοτινά ανοικτό το ΗΘΙΚΟ ΘΕΜΑ. Ποια αξιολόγηση, ποια ρύθμιση του χρέους, ποια ανάπτυξη, ποιες επενδύσεις, ποια μείωση της ανεργίας, ποια ανασυγκρότηση της οικονομίας και του κοινωνικού κράτους, ποια ευρωπαϊκή προοπτική; Αυτή η κυβέρνηση ότι και να κάνει, ακόμη κι αν επιτυγχάνει τους στόχους για τους οποίους ψηφίστηκε, "είναι η χειρότερη που γνώρισε ποτέ η χώρα". Αυτό που προέχει είναι ο μόνιμος ηθικός στιγματισμός του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ για την "αντιμνημονιακή εξαπάτηση".
Με άλλα λόγια, τώρα, που η επένδυσή μας στη στρατηγική των πιο σκληρών από τους δανειστές κατέρρευσε με πάταγο, τώρα, που το κλείσιμο της αξιολόγησης μάς στερεί τον κεντρικό πολιτικό άξονα αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση και τραβάει το χαλί των εκλογών κάτω από τα πόδια μας, κάτι άλλο πρέπει να βρεθεί για να συντηρηθεί, έστω και σε αμυντική βάση, η συσπείρωση των οπαδών μας.
Τώρα, λοιπόν, είναι η ώρα να διαμορφωθεί μέσω της ηθικής απαξίωσης και του στιγματισμού του αντιπάλου, η προϋπόθεση μιας άγριας σύγκρουσης πέρα από τα πολιτικά επίδικα της συγκυρίας και του μέλλοντος, με μπόλικα στοιχεία ανορθολογισμού και παρελθοντολογίας. Ένας "άοπλος εμφύλιος", όπως αποκαλείται, ώστε, να διατηρείται ζωντανή η ελπίδα της ρεβάνς και της παλινόρθωσης για τον κόσμο του αστισμού, των οικονομικά ισχυρών και των πάσης φύσεως διαπλεκομένων συμφερόντων. Έρχεται, λοιπόν, το ηθικό θέμα να μπαλώσει το κενό και να αντικαταστήσει την έλλειψη πειστικής εναλλακτικής πρότασης, για να αποδειχθεί για μια ακόμη φορά στην ιστορία, ότι, ο φανατισμός, η εμπάθεια και η ηθικολογία είναι το τελευταίο καταφύγιο κάθε πολιτικά και ιδεολογικά χρεοκοπημένου.
Πρόκειται, για συνταγή βέβαιου πολιτικού αυτοχειριασμού, δηλωτική των αδιεξόδων της αντιπολίτευσης και των παραμάγαζων που τη στηρίζουν , που, όμως, δεν πρέπει να υποτιμηθούν οι επιπτώσεις, κυρίως, στο πολιτικό κλίμα και στη λειτουργία των θεσμών. Η αντιμετώπιση του φαινομένου, προϋποθέτει να συνεχίσει η κυβέρνηση ακόμη πιο αποφασιστικά να επικεντρώνεται στις πολιτικές και οικονομικές προτεραιότητες της περιόδου για την ανόρθωση της οικονομίας και την ανασύνταξη της κοινωνίας. Η επιτυχία αυτών των στόχων θα κάνει να ακούγεται όλο και πιο ασθενής ο απεχθής ήχος των σημερινών υλακών . Και κάτι τελευταίο: Ο συντηρητισμός και ο αυταρχισμός που υποστύλωναν στον κινηματογράφο το "πνεύμα και ηθική" παρήγαγαν άφθονο γέλιο και έστησαν αξέχαστες κωμικές σκηνές . Αυτό, ας το έχουν υπόψη τους, οι κατ` εξακολούθηση αποτυχημένοι σεναριογράφοι που -ελλείψει άλλης πιο παραγωγικής ιδέας- επιχειρούν να το μεταγράψουν στην πολιτική.