30 φιλήσυχοι χρυσαυγίτες στη Βέροια – Οι καημένοι! του Γ. Τσιάκαλου

Σήμερα (31/1) πήγε πολύ καλά η δίκη. Δεν εννοώ την αθώωση των κατηγορουμένων, τη θεωρούσα από την αρχή δεδομένη, τη βεβαιότητά μου την είχα αναγγείλει. Πιο ενδιαφέρον είναι ότι την ίδια άποψη είχε προφανώς και η Χρυσή Αυγή. Δεν πίστευε ότι θα μπορούσε να κερδίσει. Αναβολή περίμενε. Την πέμπτη στη σειρά, κι αργότερα -έτσι φανταζόταν κι έλπιζε- θα ερχόταν η έκτη και μετά η έβδομη … και ούτω καθεξής. Φυσικά, ότι ήταν ψέματα αυτά με τα οποία αιτιολογούσε τη μήνυση της για «συκοφαντική δυσφήμιση» το γνώριζε, δικά της ψέματα ήταν, copy-paste σε όλες τις πανομοιότυπες μηνύσεις που έκανε σε πολλά μέρη της χώρας.

Να πως ήταν η ιστορία της.

Αυτοί, 25-30 νοματαίοι, μόνοι, με τα

κιλά του καθενός τριψήφια, πήραν την απόφαση στο χωριό τους να έρθουν στην πόλη της Βέροιας για να μοιράσουν ειρηνικά το προεκλογικό υλικό της Χρυσής Αυγής στον παντελώς άδειο από ανθρώπους δρόμο, καλοκαίρι 4:30 η ώρα όλα τα μαγαζιά κλειστά, κι εκεί που έψαχναν μήπως βρουν κανένα πολίτη, ξεμπουκάρισαν από ένα μικρό μεζεδοπωλείο -ούτε καν το είχαν προσέξει, τόσο μικρό είναι- οι τέσσερις, όλοι κι όλοι, θαμώνες του -μία γυναίκα, δύο παιδιά, ένας μεσήλικας άνδρας- αφήνοντας πίσω τους στην κουζίνα εφεδρεία τον φοβερό και τρομερό ιδιοκτήτη το Γιώργο το Βραχνή.

Δεν το περίμεναν οι αγαθοί χωρικοί, αιφνιδιάστηκαν, πάγωσε στα χείλη τους το σύνθημα -τρεις μέρες χρειάστηκαν για να το αποστηθίσουν- «Αριστεροί και Μπολσεβίκοι, αυτή η πόλη δεν σας ανήκει».

Αναγκάστηκαν να αμυνθούν για να σώσουν τη ζωή τους, παιδιά έχουν κι αυτοί, μέγαιρα εκείνη η γυναίκα που τους επιτέθηκε και τα παιδιά της να τσιρίζουν έτσι που να σου παγώνει το αίμα. Τα κατάφεραν πάντως να διαφύγουν χωρίς οι ίδιοι να κάνουν τίποτε το κακό, γνωστοί φιλήσυχοι πολίτες είναι, όχι μόνον παθητικά αλλά και ενεργητικά, επάγγελμά τους η επιβολή της ησυχίας, συνήθως σε μαγαζιά τη νύχτα.

Τυχαία, βεβαίως, χτυπήθηκε με σιδερένια καρέκλα και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με σπασμένο το κεφάλι ο μεσήλικας πελάτης του μεζεδοπωλείου, αυτό είναι αλήθεια, αλλά αισχρή συκοφαντία αποτελεί ο ισχυρισμός του ιδιοκτήτη ότι έσπασε η καρέκλα κι ότι καταστράφηκαν κι άλλα πράγματα του μαγαζιού του.

Αισχρή συκοφαντία, που δε μπορεί να παραμένει να αιωρείται, μόνο με μήνυση μπορεί να εξαλειφθεί η ντροπή, έτσι έμαθαν στην οργάνωσή τους αυτοί, για αίμα και τιμή ζούμε.

Ατυχία μόνο που, ήθελε δεν ήθελε,τους πρόλαβε η αστυνομία. Στην αναφορά της έγραψε ότι κατάσχεσε «23 ρόπαλα».

Παρεξήγηση!

Ήταν απλώς ευμεγέθη χοντρά κοντάρια για ν’ αντέχουν επάνω τους καρφιτσωμένο ένα ιστορικά πολύ βαρύ ελληνικό σημαιάκι – «μήπως απαγορεύεται και η Ελληνική σημαία;», αναρωτήθηκαν. Και το κράνος του τραυματισμένου μεσήλικα μοτοσικλετιστή που βρέθηκε στα χέρια τους; «Νομίσαμε ότι ήταν δικό μας» είπαν, και από μέσα τους ασφαλώς σκέφτηκαν με τη λογική φιλήσυχων νοικοκύρηδων «αυτός θα χρειαστεί πολύ καιρό για να μπορέσει ξανά να φορέσει κράνος, γιατί να πάει χαμένο;».

Έκαναν, λοιπόν, τη μήνυση πριν πέντε χρόνια και νάτοι σήμερα εκεί.

Λίγο άβολα ένοιωσαν αυτή τη φορά.

Γεμάτο το δικαστήριο με ανθρώπους που στέκονταν και κουβέντιαζαν με τους μαινόμενους θαμώνες και τον ιδιοκτήτη του μεζεδοπωλείου. Τόσο μικρό κατάστημα και νάχει τόσους φίλους, δεν το περίμεναν. Ήξεραν όμως ότι μόνο για μερικά λεπτά, άντε μισή ώρα θα υποχρεώνονταν ν’ ανεχτούν αυτή την προκλητική εικόνα, η δίκη, έτσι τους είχαν πει από ψηλά, πάλι θ’ αναβαλλόταν.

Για πέμπτη φορά.

Είχε φροντίσει ο βουλευτής.

Με δικό του άνθρωπο έστειλε μήνυμα στο δικαστήριο ότι σήμερα έχει Ολομέλεια της Βουλής, πρέπει να βρίσκεται εκεί, ν’ αναβληθεί λοιπόν η δίκη, ο ίδιος είναι ο κύριος μηνυτής.

Ούτε οι δικηγόροι τους εμφανίστηκαν.

Αφού η δίκη πρέπει ν’ αναβληθεί.

Παντού και πάντα έτσι γίνεται.

Βιομηχανία μηνύσεων έχει στήσει η Χρυσή Αυγή.

Και όταν μηνύει κάποιους για «ψευδή καταμήνυση» επιλέγει να μην εμφανίζεται ποτέ στη δίκη και να ζητάει πάντα και επανειλημμένα αναβολή. Και πάντα να τα καταφέρνει.

Ήρθε όμως ο καιρός ν’ αλλάξουν τα πράγματα, και οι δικαστές υποχρεώνονται πια να βλέπουν ότι η Χρυσή Αυγή χρησιμοποιώντας συστηματικά τις μηνύσεις για να εκφοβίζει ή τουλάχιστον να εξουθενώνει τους δημοκρατικούς αντιπάλους της ουσιαστικά υπονομεύει το κύρος της Δικαιοσύνης και των ίδιων των δικαστών. Ο κάθε πολίτης αναρωτιέται: Αν θεωρείς ότι σε συκοφαντούν και η μόνη δυνατότητα να απαλλαγείς από τη συκοφαντία είναι η μήνυση, τότε πως είναι δυνατόν να μην ενδιαφέρεσαι να γίνει η δίκη, ώστε ν’ απαλλαγείς από τη συκοφαντία; Πως είναι δυνατόν να φοβάσαι να βρεθείς πρόσωπο με πρόσωπο με αυτόν που ισχυρίζεσαι ότι σε συκοφάντησε; Κοντά στο νου κι η γνώση. «Απορρίπτεται η αίτηση για αναβολή» είπε σήμερα το Δικαστήριο ακολουθώντας την εισήγηση του εισαγγελέα, φτάνει πια η κατάχρηση. Και η δίκη έγινε.

Οι χρυσαυγίτες μηνυτές, χωρίς το βουλευτή, βρέθηκαν πρόσωπο με πρόσωπο με τη δημοκρατική κοινωνία.

Και βίωσαν αυτό που θα βιώνουν πάντα. Τον εξευτελισμό τους. Τώρα τους περιμένει η αναψηλάφηση εκείνης της δίκης που είχε γίνει στο αυτόφωρο και είχε καταλήξει με καταδίκη – «σκάνδαλο» τη χαρακτήρισα εγώ σήμερα στην κατάθεσή μου- του Γιώργου Βραχνή, του στόχου της επιτελικά σχεδιασμένης επίθεσης των χρυσαυγιτών. Εμείς θα είμαστε πάλι εκεί. Από αυτούς να δούμε  

θα τολμήσει άραγε να έρθει κανένας;

 https://www.kar.org.gr/2017/02/01/30-filisychi-chrysavgites-sti-veria-i-kaimeni/