Λένε ότι, απο εκεί που φεύγεις αφήνεις ένα κομμάτι σου πίσω.
Χτές τελευταία μέρα των 8μήνων της κοινωφελούς εργασίας για τους περισσότερους απο εμας που είμαστε στην Δομή Φιλοξενίας Προσφύγων.
Όταν φύγατε και εγώ έμεινα για να συνεχίσω την δουλειά που κάναμε για 6 μήνες μαζί τότε κατάλαβα πόσο πολύτιμη ήταν η παρουσία σας, τότε κατάλαβα πόσο πολύ μου λείπατε από τα πρώτα λεπτά της απουσίας σας.
Θέλω να ευχαριστήσω
εσένα Χρήστο που με υποδέχθηκες την πρώτη μέρα που ήρθα εκεί,
Κατερίνα, Μαρία, Γιάννη και Μιχάλη(λείπει απο την φωτογραφία) που με αντέξατε και με ανεχθήκατε.
Να σας ευχαριστήσω που με στηρίξατε όταν η Συντονίστρια της Δομής ήθελε να με μεταθέσει στον Δήμο γιατί παλεύω για τα δικαιώματα των εργαζομένων της κοινωφελούς εργασίας.
Όταν οι συντονιστές των τμημάτων, δυστυχώς και αυτοί "συνάδελφοι" των 8μηνων συμβούλευαν τους υπόλοιπους να "μην μου κάνουν παρέα και να μην μου μιλάνε" γιατί είμαι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ και μεταφέρω πληροφορίες στο Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής.
Με στηρίξατε όταν ακόμη και κάποιοι "συνάδελφοι" διέδιδαν ψέμματα για το πρόσωπό μου.
Από την Δευτέρα
Χρήστο δεν θα κλείνω το αυτοκίνητό σου με το δικό μου στο πάρκινγκ
Κατερίνα δεν θα φέρνεις κουλούρι
αυτές οι μικρές λεπτομέρειες σημαδεύουν τις φιλίες
Μου λείπετε ήδη πολύ, Χρήστο, Κατερίνα, Μαρία, Γιάννη, Μιχάλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου