Το πρωί της 27ης Ιούλη του 1946, ο «Ριζοσπάστης» κυκλοφόρησε μ' ένα
συγκλονιστικό τίτλο στην πρώτη του σελίδα, που συμπύκνωνε την εξίσου
συγκλονιστική είδηση της ημέρας: «ΑΛΛΟΙ ΕΠΤΑ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΚΑΝ ΣΤΑ
ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ». Ο πλάγιος τίτλος που έδινε τη σημασία του γεγονότος είχε ως
εξής: «ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΤΟΥΦΕΚΙΖΕΙ ΓΥΝΑΙΚΑ - ΟΥΤΕ Ο ΦΡΑΝΚΟ
ΔΕΝ ΤΟΛΜΗΣΕ ΤΕΤΟΙΟ ΕΓΚΛΗΜΑ». Αμέσως μετά, ακολουθούσαν 12 ονόματα
αγωνιστών. Ηταν ο Θ. ΣΑΠΡΑΝΙΔΗΣ και ο Γ. ΚΑΛΕΜΗΣ από το Περιστέρι
Θεσ/νίκης, ο ΠΑΝΤΑΖΗΣ και ο ΛΟΛΗΣ από το Μπισδούνι Ιωαννίνων, ο Π.
ΛΥΜΠΕΡΙΔΗΣ από την Ειδομένη Κιλκίς, ο Γ. ΜΟΥΣΤΑΚΗΣ από την Πλαγιά
Παιωνίας, ο Π. ΠΕΡΤΣΕΜΛΗΣ, ο ΧΡΙΣΤΟΓΙΑΝΝΗΣ και ο Γ. ΠΡΩΙΟΣ από την
Εδεσσα, ο Θ. ΜΙΧΑΗΛ από τα Βρεττά Εδεσσας, ο Δ. ΛΙΜΠΑΣ από την Αγρα
Μυτιλήνης και η δασκάλα ΕΙΡΗΝΗ ΓΚΙΝΗ από τα Ξανθόγια Εδεσσας. «Είνε τα
δώδεκα θύματα του ελληνικού φασισμού που δολοφονήθηκαν "νόμιμα" το
τελευταίο δεκαήμερο από εκτελεστικά αποσπάσματα των έκτακτων
στρατοδικείων θανάτου», έγραφε η εφημερίδα στο σχετικό άρθρο της. Και
πρόσθετε: «Ησαν όλοι αληθινοί Ελληνες πατριώτες, ήρωες του αλβανικού
μετώπου και σεμνοί αγωνιστές της τετράχρονης Εθνικής Αντίστασης εναντίον
της τριπλής φασιστικής σκλαβιάς. Δολοφονήθηκαν αποκλειστικά και μόνο
για την αντιφασιστική τους δράση και τους αγώνες τους υπέρ της Ελλάδας
από την κυβέρνηση του ελληνικού νεοφασισμού, που εγκαθίδρυσε και
στηρίζει η αγγλική κατοχή για την εξυπηρέτηση των βρετανικών
ιμπεριαλιστικών συμφερόντων. Είνε η πρώτη φορά στην ελληνική ιστορία,
που εκτελείται γυναίκα και η τακτική εγκαινιάζεται με τη θανάτωση της
ηρωίδας δασκάλας Ειρήνης Γκίνη. Οπως είναι γνωστό, ούτε ο απαίσιος
δήμιος του ισπανικού λαού Φράνκο τόλμησε να εκτελέσει αντιφασίστριες.
Προηγούμενο υπάρχει μόνο στη χιτλερική Γερμανία και στις κατεχόμενες
κατά τον παγκόσμιο πόλεμο από τις ναζιστικές δυνάμεις ευρωπαϊκές χώρες,
που συνεχίζει σήμερα στην Ελλάδα η αγγλική κατοχή. Και οι δώδεκα
αντίκρισαν το απόσπασμα σαν πραγματικοί ήρωες, ακλόνητοι στο σκοπό που
έταξαν να υπηρετήσουν, την ελληνική τους πατρίδα, τη λευτεριά, την
ανεξαρτησία και τη δημοκρατία μέχρι θανάτου»1.
Η Ειρήνη Γκίνη
|
Λίγες
μέρες αργότερα, το θεωρητικό περιοδικό του ΚΚΕ, η «Κομμουνιστική
Επιθεώρηση», έγραφε στο κύριο άρθρο της: «Με την κατηγορία του
''συμμορίτη'', του ''πράκτορα του σλαβισμού'', δώδεκα ήρωες του
ελληνοϊταλικού πολέμου και της Εθνικής Αντίστασης ''δικάστηκαν'' και
καταδικάστηκαν σε τέσσερις διαφορετικές ''δίκες'' και εκτελέστηκαν μέσα
σε μια εβδομάδα απ' τις 20 ως τις 27 του Ιούλη. Ανάμεσά σ' αυτούς, ένας
Μουστάκης που οργάνωσε στην Κατοχή τον εφεδρικό ΕΛΑΣ της Εδεσσας κι
ανατίναξε επί κεφαλής τμήματος του ΕΛΑΣ δύο γερμανικές αμαξοστοιχίες με
πολεμικό υλικό στο Μουχαρέμ Χάνι και μια υπέροχη ηρωίδα σαν τη δασκάλα
Ειρήνη Γκίνη, που πολέμησε σ' όλη την εποχή της Κατοχής τους οχρανίτες
του Κάλτσεφ και που συνέχισε κι έπειτα απ' την απελευθέρωση ως τη
σύλληψή της, την καταδίκη της και την εκτέλεσή της να πολεμάει τους
αυτονομιστές της Μακεδονίας, που τους οργανώνουν και τους υποκινούν οι
Αγγλοι»2.
Οι επτά εκτελεσμένοι, για τους
οποίους κάνει λόγο ο «Ρ» στον πρωτοσέλιδο τίτλο του, άφησαν την
τελευταία τους πνοή κάτω από τις ριπές των όπλων του εκτελεστικού
αποσπάσματος, στις 26 Ιούλη 1946, στις 5 η ώρα το πρωί. Ηταν η
νηπιαγωγός Ειρήνη Γκίνη 24 χρόνων και οι Γ. Μουστάκης 35, Π. Περτσεμλής
35, Θ. Μιχαήλ 55, Δ. Λίμπας 40, Χρ. Στογιάννης 45 και Γ. Πρώιος 29
χρόνων.
Ολο αυτό το ποτάμι του αίματος ήταν, χωρίς αμφιβολία,
προϊόν της λευκής τρομοκρατίας, που οδήγησε τη χώρα στον εμφύλιο πόλεμο
και που τώρα, μέρες του καλοκαιριού του '46, είχε αποκτήσει μια τυπική
νομιμότητα.
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή κι ας δούμε πώς ακριβώς ξεδιπλώθηκε και «νομιμοποιήθηκε» η λευκή τρομοκρατία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου