Αν έχεις… άστρο, διάβαινε

http://www.fmvoice.gr 

Το έχουμε πει αλλά θα το ξαναπούμε. Ο άνθρωπος είναι μεγάλος (πολιτικός) παίκτης. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, βέβαια, έχει κάθε λόγο να το βαφτίζει αυτό «πολιτικό κυνισμό». Κάπως πρέπει να προσπαθήσει να απομυθοποιήσει το χάρισμα του αντιπάλου του. Όσα δεν φτάνει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρια δηλαδή. Εμείς θα το λέγαμε απλώς «στρατηγική».

Γράφει ο: Δαμιανός Κοσμίδης

Ο Αλέξης Τσίπρας πέρασε χτες από τη Βουλή τον «αριστερότερο» νόμο της 18μηνης κυβερνητικής του διαδρομής. Η απλή αναλογική είναι πλέον

νόμος του κράτους, κάνοντας πραγματικότητα ένα πάγιο αίτημα δεκαετιών των αριστερών, προοδευτικών -ή όπως αλλιώς θέλετε πείτε τις- δυνάμεων της χώρας. Η επιτυχία δεν εξαντλείται στο προφανές, το γεγονός δηλαδή ότι η εξασφάλιση της ισοτιμίας της ψήφου και η κατάργηση των καλπονοθευτικών λογικών της μεταπολίτευσης, συνιστούν μέγιστη δημοκρατική κατάκτηση. Ακόμη και η μη επίτευξη των 200 ψήφων αποτελεί μία εν δυνάμει επιτυχία… Αλλά αυτό, θα το δούμε λίγο αργότερα.

Έπεσαν οι μάσκες

Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας, αλλά και η συζήτηση σε πολύ υψηλούς τόνους που προηγήθηκε, «ξεβράκωσε» κόσμο. Αφήνουμε κατά μέρος τη Νέα Δημοκρατία, όπου η εμμονή στο χτες είναι… ανήκεστος. Εκεί ονειρεύονται ότι θα τελειώσει η αριστερή παρένθεση (παρένθεση είναι, πόσο θα κρατήσει; έξι μήνες, ένα χρόνο, τρία χρόνια; θα τελειώσει) και θα γυρίσουμε στα παλιά, καλά χρόνια: αυτοδυναμία, Παπασταύρου και Σκλαβούνηδες και business as usual.

Τι να πει κανείς για το ΠΑΣΟΚ; Δεν θα σταθούμε στο ότι, όπως σωστά θύμισε ο Βασίλης Λεβέντης, η απλή αναλογική είναι γραμμένη στη διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη γιατί αυτό είναι… αρχαία ιστορία. Όμως υπάρχει κανείς εκεί μέσα, ο οποίος να φαντασιώνεται ότι το κόμμα θα επιστρέψει σε ποσοστά που να του επιτρέπουν να ορέγεται το μπόνους των 50 εδρών; Η κυρία Γεννηματά χάνει, τη μία πίσω από την άλλη, κάθε ευκαιρία να διαγράψει τη Σημιτική και Βενιζελική «ρετσινιά» του κινήματος και να αποκτήσει μια νέα οντότητα στον σημερινό και μελλοντικό πολιτικό χάρτη. Λες και κάποιος την «κρατάει» από κάπου. Ανεξήγητο.

Περίπτωση ΚΚΕ. Η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά (εδώ και χρόνια). «Ο Τσίπρας φέρνει τον εκλογικό νόμο για να συσκοτίσει τα μεγάλα προβλήματα και να αποπροσανατολίσει το λαό». Ε, και; Εξηγείστε τώρα στον αριστερό ψηφοφόρο γιατί χάνετε την ευκαιρία να καθιερωθεί η απλή αναλογική -που αποτελεί αίτημα το οποίο ακούει από τα γεννοφάσκια του- και γίνεστε δεκανίκι του Μητσοτάκη (θα μου πείτε, πρώτη φορά είναι…) Και τώρα που καταψηφίσατε την απλή αναλογική, φωτίστηκαν τα πραγματικά προβλήματα του λαού, δηλαδή.

Εκεί που τελειώνει η λογική, αρχίζει το Ποτάμι. Ένα κόμμα που φτιάχτηκε, δήθεν, με στόχο να μετέχει «ρυθμιστικά» σε κυβερνήσεις συνεργασίας, καταψηφίζει ένα εκλογικό σύστημα, το οποίο ακριβώς αποκλείει την αυτοδυναμία και επιβάλλει τις συνεργασίες. Τελικά, είστε στη Βουλή για να υπερασπιστείτε το νέο ήθος που πουλήσατε προεκλογικά στους ψηφοφόρους σας ή για να υποστηρίζετε τα συμφέροντα αυτών που σας «κατασκεύασαν», όπως όλο και περισσότεροι σας κατηγορούν;

Ραντεβού τον Σεπτέμβρη (του 2019)

Η απλή αναλογική πέρασε, η εφαρμογή της όμως μετατίθεται για τις μεθεπόμενες εκλογές, αφού δεν επιτεύχθηκε η υπέρβαση του ορίου των 200 ψήφων. Αυτό σημαίνει ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει -χωρίς να «φταίει» ο ίδιος- τη δυνατότητα να καρπωθεί για μία ακόμη φορά το μπόνους των 50 εδρών, αρκεί να προκηρύξει τις επόμενες εκλογές στο κατάλληλο timing(ή με το κατάλληλο διακύβευμα) που θα του επιτρέψει να κόψει πρώτος, έστω και οριακά, το νήμα.

Όσοι, λοιπόν, τις τελευταίες εβδομάδες διακινούν σενάρια για εκλογές το φθινόπωρο ή στις αρχές του 2017, σχέδιο «δεξιάς παρένθεσης», κ.λπ. καλά θα κάνουν να τα ξεχάσουν. Η κυβερνητική πλειοψηφία είναι απόλυτα συμπαγής, είναι πιθανότερο στο μέλλον να διευρυνθεί απ’ ότι να συρρικνωθεί, τα πολύ δύσκολα έχουν ψηφιστεί και ο χρόνος δεν είναι πλέον εχθρός αλλά σύμμαχος. Με μερικά γερά και προβεβλημένα χτυπήματα κατά της διαφθοράς και της διαπλοκής, αποπληρωμή των οφειλών του Δημοσίου στον ιδιωτικό τομέα, λίγο χρήμα στην αγορά (από το ΕΣΠΑ και άλλες τέτοιες πηγές) και δυο τρεις ακόμη κινήσεις, το 2019 τα πράγματα θα είναι πολύ διαφορετικά.

Το μόνο που θα μπορούσε να ανατρέψει τα παραπάνω είναι κάποιο «ατύχημα», όπως παράλογη πίεση από τους «έξω από δω» στα εργασιακά το φθινόπωρο (αν έχουν αποφασίσει να μας… βγάλουν από την πρίζα, πράγμα λίγο απίθανο), περίεργες εξελίξεις στα εθνικά θέματα (Ερντογάν είναι αυτός, ας πούμε, βλέπετε τι γίνεται) ή κάποιος άλλος απρόβλεπτος παράγοντας.

Εκτός, βέβαια, κι αν θελήσει ντε και καλά ο πρωθυπουργός να κάνει εκλογές με αντίπαλο τον Μητσοτάκη. Γιατί, σε μια τέτοια περίπτωση, τα χρονικά περιθώρια περιορίζονται…